Mijn reisgenoot was al gaan slapen terwijl ik blijven plakken was in de bar van het hotel. Ik had me namelijk verbroederd met enkele Basken. Van koetjes en kalfjes gingen we allengs uitweiden over politiek. En hoe zatter ik werd hoe politiek bewuster ik me voelde. “ˇAbajo Franco!” brulde ik. Ook begon ik uitvoerig uit te leggen hoe ik de cojones van de caudillo zou behandelen. Dat hoorden die Basken graag. Alhoewel de barmeid toch iets van guardia civilla mompelde. Nadat we samen de Internationale gebruld hadden, strompelde ik naar boven …
Alwaar ik alle moeite van de wereld had om de deur van mijn hotelkamer open te krijgen. Plots ging die deur open en een oude man verscheen in het deurgat.
"Wat doe jij in mijn kamer?" snauwde ik. De man begon iets in het Engels te lullen. Ik greep hem bij de schouders en gooide hem buiten …
In bed besefte ik ineens hoe ik naast een oud wijf lag.
"Wat doe jij in mijn nest?" snauwde ik. Glimlachend en vol verwachting keek het besje me aan. Gelukkig werd de deur open gegooid. Drie mannen stormden binnen: de hotelbaas, mijn reisgenoot en de bejaarde Engelsman. Gezamenlijk hebben ze me in mijn kamer gekregen.
De volgende middag in de eetzaal wees mijn reisgenoot mij de oude vrouw aan. Kapot van de zenuwen bibberde ik naar haar toe om mij te gaan verontschuldigen. De old lady keek me liefjes aan. No problem! Kon iedereen overkomen. Opgelucht vroeg ik naar de oude baas. De old dear legde me uit hoe haar echtgenoot aan een hartkwaal leed. Door de emoties van de vorige nacht was ie een beetje uit zijn doen zodat hij wat langer uitslapen wou. Ik weeral kapot van de zenuwen …
's Avonds in de bar wees mijn reisgenoot mij de oude man aan. Kapot van de zenuwen bibberde ik naar hem toe om mij te gaan verontschuldigen. Toen de old chap mij zag, glimlachte ie en gooide de armen omhoog: “Hey!” Alsof ik een oude vriend was …